Hunan erdialdeko probintzian dagoen Mawangduiko erlikien bildumak 26.937 objektu biltzen ditu, hiru kategoria nagusitan banatuta: lakatuak, ehunak eta banbuzko eta zetazko eskuizkribuak, Global Times egunkariak argitaratu duenez.

Mawangduik mundu mailako ospea lortu zuen 1972an Han dinastiako markesa baten momia aurkitu ondoren (duela 2.000 urte baino gehiago), kontserbazio egoera ezin hobean, milaka hileta-objekturekin batera.

Lurpetik ateratako objektuen artean, 1.017 lakatu-pieza katalogatu ziren, eta horietatik 869 «oso ondo kontserbatuta» zeuden.

Ehun-bildumak, batez ere zetazkoak, 24.490 artikulu ditu; horietatik 212 osorik daude, eta gainerakoak oihal zatiak dira.

1.430 eskuizkribu

Gainera, banbuzko eta zetazko 1.430 eskuizkribu identifikatu ziren, baita liburuak eta zetazko pinturak, zurezko tabletak eta banbuzko zerrendak ere.

Hasierako txostenek, 1973ko urrian eta 2004an argitaratuak, hilobietako 3.000 artefaktu baino gehiago dokumentatu zituzten.

Ikerketa eta erakusketa zentroko zuzendari Yu Yanjiaok, egunkariak aipatua, azaldu zuen aurreko txostenak osatu gabe zeudela, lehen txostena argitaratu zenean, 1973an, 2. eta 3. hilobien indusketa oraindik abian zegoelako.

2004ko txostenak dokumentazioa hobetu zuen, baina oraindik «hutsune nabarmenak» utzi zituen. Duela gutxi egindako inbentario-prozesuak hutsune horiei heldu zien, eta zenbaketa «zehatzagoa» eskaini zuen, Yuren arabera.

Duela gutxi egindako zenbaketa-prozesuan, artefaktu garrantzitsuak identifikatu zituzten lehen aldiz ikertzaileek , hala nola ikur babesgarriekin ehundutako zetazko oihalaren hondar batzuk, «arkeologiaren alorreko ikerketa-metodologietan eta gaitasun teknologikoetan izandako aurrerapenei» esker.