Gernika eta Durango arteko senidetzea eskatu dute 1937an frankistek bi hiribilduetan egindako bonbardaketetatik bizirik atera zirenek. Hala adierazi dute 10 lagunek sinatutako manifestu batean, eta Ima Garrastatxu Durangoko alkateari eta Jose Maria Gorroño Gernikako alkateari zuzendu zaizkie bereziki.

Eskaera hau 1937ko martxoaren 31ko Durangoko bonbardaketa gogoratzeko antolatu diren ekitaldien bezperan jakinarazi da. Gernika herria suntsitu zuen aire erasoa 1937ko apirilaren 26an izan zen.

Iban Gorriti Durangoko kazetariak koordinatutako adierazpen batean azaldu dutenez, «Gerra Zibilean hainbeste sufritu zuten Bizkaiko bi hiribilduen arteko senidetzea adosteko unea da».

Era berean, gogoratu dute bi herriek beste herrialde batzuetako hiriekin senidetze akordioak dituztela (Ukrainako Irpin edo Alemaniako Pforzheim Gernikako kasuan eta Siriako Kobane edo Uruguayko Montevideo Durangoren kasuan) eta haien artean 23 kilometrora egon arren, ez dute aliantzarik sinatu.

Senidetze hori gertatuz gero, bi udalerriak «bat» izango liratekeela ziurtatu dute bizirik atera zirenek eta nabarmendu dute «orain» dela unea, «gehiago itxaroten bada ez delako biziraulerik geratuko».

Gorritik azaldu duenez, akordioak bi herriek elkarrekin omenaldia egitea ahalbidetuko luke, «eta bi hiribilduak gerren eta faxismoaren aurkako ikur bihurtzea».

Durangoko aire erasotik bizirik atera ziren zazpi lagunek sinatu dute manifestua: Lidia Larrea, Mikel Aretxaga, Teresa Muñoz, Edita Gomez, Nati Bilbao, Antonia Zamalloa eta Maria Luisa Zamalloak; eta Gernikako bonbardaketatik bizirik atera ziren hiru pertsonak: Crucita Etxabe, Emilio Aperribay eta Teresa Alonso.