Charles Garnierren arkitekturan ez ezik, Garnier jauregiaren historia artistiko, sozial eta mitologikoan ere oinarritutako ikuspegi berritzailea eskaintzen du erakusketak. Komisarioa izan da Frantziako Liburutegi Nazionaleko musika saileko zuzendari Benoît Cailmail, zeinak Mathias Auclair, Boris Courrège eta Inès Purvesanen laguntza izan duen.

«Eraikin honek jendea zergatik erakartzen duen galdetzean sortu zitzaigun ideia, balleta edo opera maite dutenetatik haratago», azaldu du Cailmailek. «Erakutsi nahi genuen nola lagundu duten hiru dimentsiok eraikina mito-mailara igotzen: jauregia, instituzio nazional gisa, dantza-agertoki gisa eta elezaharren objektu gisa», gaineratu du.

Erakusketa hiru ardatz nagusitan egituratuta dago. Lehenik, Jauregi Nazionala, Garnierren jatorrizko planoak eta eraikinak historian zehar botere politikoarekin izan duen harremana islatzen duena.

Bigarrenik, Dantzaren Jauregia, ballet-gorputzaren eraginean eta 1910ean Errusiako Balleten etorrera bezalako mugarrietan zentratua. Jakina da ikusleek dantzari buruz zuten pertzepzioa irauli zutela azken hauek.

‘Operaren Mamua’

Eta, azkenik, Elezaharren Jauregia, Gaston Lerouxen ‘Operaren Mamua’ren unibertso mitikoa eta zineman zein kultura herrikoian duen isla aztertzen duena, lehen film mutuetatik hasi eta azken egokitzapenetara.

Erakusketak material historikoak, maketak, pinturak, argazkiak eta Garnier jauregiaren eguneroko bizitza eta berrikuntza tekniko eta arkitektonikoak erakusten dituzten dokumentu argitaragabeak uztartzen ditu.

Artista enblematikoen jantziak ere ikusgai daude, Maria Callasenak kasu, eta Parisko Operaren historia markatu duten eszenografiak eta antzezpenak errepasatzen dira.

Erakusketa 2026ko otsailaren 15era arte egongo da zabalik.