Jatorriz Txinakoa den aragoiarra da Sara Qiu. Zaragozatik Txinara joan da bizikletaz, aitona-amonen etxera. Proiektuari ‘Journey from the road’ deitu dio. Bidaian hegazkin bakarra hartu zuen, mapan jauzi egiteko Tbilisitik (Georgia) Aktaura (Kazakhstan). Bi urtean 16.200 kilometro egin ditu pedalei eragiten, hamabost herrialde bisitatuz. Sara Qiu Zhejiang probintziako Qingtian hiritik etorritako etorkin txinatarren alaba da.

Gaztelania zaintzailearekin ikasi zuen; txinera, berriz, Shanghaiko unibertsitatean. Zaragozako ikastetxe frantses batean ikasi zuen eta Floridan izan zen ingelesa praktikatzen. Marketineko eta Enpresen Administrazio eta Zuzendaritzako karrera amaitu ondoren, lanpostu ona lortu zuen.

Oporretan, lanean ari zela, Yunnanera joan zen, Txina hegoaldera, Israelera, Palestinara eta Ipar Korea hermetikoan sartu zen. 2020ko urrian bizikletaz egindako lehen bidaia probatu zuen, Zaragozatik Gijonera 700 kilometro eginez, bakarrik, 13 egunez. Pirinioetan zehar ibilaldi luzeak egitea zuen gogoko, eta 9 egunetan Oviedotik Santiagorako Primitivo bidea egin zuen. 2022ko apirilean bulegoa utzi, bizikletara igo eta Asiarantz abiatu zen, aldez aurretik planik zehaztu gabe. Azkenean aitona-amonek Qintiangen zuten etxean amaitu zuen.

Zergatik jo zenuen Asia aldera? Txina zen zure helmuga?

Nire asmoa zen oporretan bakarrik joatea motxilarekin kontinente honetara. Bizikletaz irten nintzenean, helmuga zabalik nuen. Handik hamar hilabetera, Turkiako hegoaldean nengoen. Negua pasatzera Espainiara itzultzea erabaki nuen, eta handik bi egunera amak mezu bat bidali zidan Txinatik, amona hil zela esanez. Hilabete batzuk zeramatzan familia zaintzen. Hileta elizkizunera joan nintzen eta, han nengoela, konturatu nintzen bizikletako ibilbidea gurasoak jaio ziren konderrian amaitu behar nuela. Bizikleta utzi nuen Turkiako puntu beretik abiatu nintzen berriz, eta pixkanaka-pixkanaka nire helburura hurbiltzen joan nintzen.

Ekialderako bidaia motela izan da? Gelditzen al zinen gustuko zenituen lekuetan?

Eslovenia eta Kosovo bezalako herrialde txikietan aste pare batez gelditzen nintzen. Ez nuen nahi egun osoa kilometroak egiten pasatu, ez bainuen iristeko inolako presarik. Herrialde bakoitzeko kultura ondo ulertzea eta ikastea interesatzen zitzaidan. Egunero 40-70 kilometro egiten nituen.

Nola moldatzen zinen lo egiteko eta ostatu hartzeko?

Europan, batzuetan, Warmshowers lankidetza plataforma erabiltzen nuen, non ziklo-bidaiari partikularrek elkarri doako ostatua eskaintzen dioten. Baina ekialderantz hurbildu ahala, gutxiago erabiltzen da.

 Bizikletak asko lagundu dit familiengana hurbiltzen; hori izan da bidaiako gauzarik politena. Ia herrialde guztietan aurkitu dut abegi ona. Tira, Txinan pixka bat gehiago kostatu zitzaidan. Uste dut kulturaren eraginez ez zirela asko fidatzen. Adibidez, Turkian ez zitzaidan batere kostatzen beren etxeetan lo egiten uztea.

Turkian 31 urte bete zenituen. Han al zinen 2023ko otsailean, lurrikara batek 60.000 hildako eragin zituenean?

Hondamendia gertatu zen Txinan nengoela, amona hil zenean. Hamar egunetara itzuli nintzen inguru horretara, eta ezagututako familia guztiak kaltetuta zeuden. Deialdi bat egin ondoren, hurbilekoen eta sare sozialen laguntzarekin 4.500 euro biltzea lortu genuen. Turkiako tokiko GKE bati eta Siriako beste bati eman genien dirua.

Emakume bat bizikletan eta bakarrik. Beti erne egon behar zenuen?

Leku askotan galdetzen zidaten: ez dizu beldurrik ematen bakarrik bidaiatzeak? Konturatzen zara, emakumea izanda, motel eta bizikletaz bidaiatuz, jendea zuri laguntzeko prest dagoela.

Zoritxarrez, emakume gisa ere, erne egon behar duzu errepidean, norbaitek arraro begiratzen badizu edo pasatzen bada... Nik hiru une deseroso bizi izan ditut gidariren baten sexu intsinuazio batengatik. Poliziari deituko niola mehatxu egiten nien, eta alde egiten zuten.

Zein erronka geografikori eta meteorologikori aurre egin behar izan diezu?

Lehen udan bero bolada batek harrapatu ninduen Serbian, 40 gradukoa. Turkian mendi asko aurkitu dut, eta horrek atseden gehiago eskatzen du. Bidaia hasi aurretik praktikatzen hasi nintzen meditazioak lagundu dit. Berriro ekiten nion bideari, motibazio handiagoz eta lasaiago.

«Leku askotan galdetzen zidaten: ez dizu beldurrik ematen bakarrik bidaiatzeak? Konturatzen zara, emakumea izanda, motel eta bizikletaz bidaiatuz, jendea zuri laguntzeko prest dagoela»

Pamir mendikateko igoeran (Kirgizistan, Erdialdeko Asia) ez nuen arazorik izan altuerako gaitzarekin, nire gorputza egokituta zegoelako, baina azken egunean, martxoaren erdialdean, hotz handia egiten zuen (10 gradu baino gutxiago) eta 3.700 metroko mendate bat gainditu behar nuen, oxigenoa falta zitzaidan eta 10 segundotik behin gelditzeko beharra nuen. Hala ere, inoiz ikusi ditudan paisaiarik ederrenak dira. Pedalei eraginez lortu dudan kotarik altuena Txinako Tibet aldean izan da, 3.900 metrora.

Maitagarria izan zen zure arbasoen jatorrira itzultzea?

2025eko urtarrilaren 25ean iritsi nintzen, Txinatar Urteberriaren ospakizuna baino egun batzuk lehenago. Gurasoak, lehengusina eta izeba etorri ziren. Egun oso politak izan ziren familiarekin. Aitona-amonen herrira joan ginen. Merezi izan zuen haraino iritsi izana. Espero nuen abenturaren amaiera izan zen.