Pobreziaren inguruko lortutako datuak ikaragarriak dira. Estatuan 13 milioi lagun bizi dira pobrezia edo bazterkeria arriskuan; haurren pobrezian Europar Batasuneko bigarren herrialdea izanik. Bien bitartean, 2012tik 2013ra aberatsen kopurua %13 hazi da. Desberdintasunaren hazkunde deskontrolatu horrek kalte egiten dio pobreziaren aurkako borrokari eta gero eta pertsona gehiago emigratu beharrean aurkitzen dira. Egun, 9 lagunetik 1ek ez du behar adina elikagairik eta 1000 milioi baino gehiago 1,25 dolar baino gutxiagorekin egunean bizi dira. Biztanleriaren %1 aberatsenak metatutako aberastasuna hazi egin da %44tik (2009an) %48ra (2014an). Euskadin, populazioaren %16,8ak pobrezia eta bazterkeria arrisku egoeran zegoen 2014an (247.954 pertsona).

Gaur egungo eztabaida handiek inpaktu lokala dute baina isla globala ere. Horien artean adibide bat  Europar Batasunaren eta Amerikako Estatu Batuen arteko Merkataritza eta Inbertsioen Itun Transatlantikoa (TTIP) dugu. Aurten TTIP da geure aldarrikapenen helburua; itun honek, 2015ko amaieran onartuko omen dutenak, araudi marko berri bat mahaigaineratzen du bi eskualdeen arteko merkataritza eta inbertsio harremanak arautzeko, planetako merkatu handiena sortuz.

Baina TTIP ez da bakarrik merkataritza arloko akordio bat. Itun berri bat da, nazioz gaindiko enpresa handien interesei baino lagunduko ez diena, produktore txiki, kontsumitzaile, merkatari eta oro har hiritarren kaltetan. Baditu bere baitan hainbat ekimen ekologia, gizarte, lan, ekonomia... arloetan inpaktu oso negatiboa izango dutenak eta defizit demokratiko handia ekarriko dutenak. Emakumeen eskubideengan ondorio negatiboa izango baitu bereziki. Besteak beste, Europako eta Estabu Batuetako legeak behetik berdintzen badira herrialde askotan emakumeen lan eskubideen arloan lortutako aurrerapenak galduko dira eta.

Zero pobrezia kanpainaren hamargarren urteurren honetan, kezkatuta gaude TTIP bezalako akordioek izan ditzaketen zorigaiztoko ondorioekin pobrezia eta desberdintasunan dakartzatelako eta ondorioz, giza eskubideen urraketa. Politika publikoek osoki bermatu behar dituzte giza eskubideak, batez ere pobrezia, desberdintasunen eta sostengarritasun ezari aurre eginez. Arazo horien aurkako borroka justizia globaleko kontu bat da, exijitzen baitugu munduko pertsona guztientzako giza eskubideak bete daitezela.

Testuinguru horretan gizarte zibilak oso paper garrantzitsua jokatzen du eta, beraz, kudeaketa publikoan gizarteak aktiboki parte hartuko duela bermatu egin behar da. TTIP bezalako itunak horrexen aurka daude, bere armadura juridikoak demokrazia eta herrien subiranotasuna mugatzen baitu. Gainera, negozio prozesu osoa sekretupean daramatela, iluntasunez, legebiltzarren eta hiritarren kontrolpetik kanpo, Zuzenbide Estatuaren oinarrizko printzipioak hautsiz.

Nazio Batuek oraintsu sinatu dituzte Garapen Sostengarriko Helburu berriak (horien barruan garapenerako tresna bezala onartu direlarik ingurumen arloko helburuak eta gizarte bakezaleak, hots, hobeto gobernatuak eta inklusiboagoak). Hori dela eta, orain inoiz baino gehiago geldiarazi behar ditugu TTIP bezalako akordioak, maila globaleko politika koherenteak martxan jartzeko.

Pobrezia eta desberdintasunak ez dira ez justifikagarriak ez ezinbestekoak: horiek desagerrarazteko borondate politikoa eta hiritarra behar da. Hiritar guztiek bat egin dezakete bi elementu horiek ezabatzeko aldarriarekin, dela salaketen bitartez, dela mobilizazioetan parte hartuz, edo eguneroko bizitzako hautu eta jarreren bitartez. Pobreziaren aurkako Astean zehar Euskadiko hainbat lekutan parte-hartze aktiboa izateko aukera eta ekimen ezberdin egongo dira.