Mikel Egibar Mitxelena
Aitorren lagunen izenean

Aitor: bi aldiz sakabanaketarekin erasoa

Ertzaintzak ez zituen Aitorren eskubideak bermatzeko behar ziren neurriak behar bezala hartu eta, ondorioz, Aitor bost minutuz bakarrik egon zen bere senitartekoekin.

Duela egun batzuk Aitor Esnaola presoaren aita zendu zen. Edozein presok duen eskubidea baliatuz, Aitorrek bere aitaren azken agurrean familiarekin egoteko baimena eskatu zuen eta Auzitegi Nazionaleko Castro epaileak hiletan egoteko aukera onartu zion. Sakabanaketaren gainetik, baimen berezi honen xede nagusia hauxe da: edozein pertsonak, espetxean egon arren, senide baten heriotzak sortzen duen tristura eta samina senideen hurbiltasunaren bitartez partekatzea eta, ahal den neurrian, elkarrekin egonez elkarri laguntzea.

Esan bezala, Auzitegi Nazionaleko epaile zentralak baimena eman ondoren, irteera honek eskatzen duen prozedurari eta dispositiboari aurre egiteko, ohi den bezala, presoa zigorra betetzen ari den espetxetik Zaballako espetxera ekarri ondoren, epaile zentralak ebatzitako autoa bere osotasunean betetzea Eusko Jaurlaritzaren Segurtasun sailburuaren ardura da; alegia, Madrilek inposatzen duen sakabanaketak sortzen duen egoera diskriminatzailearen aurrean, eta preso baten senitarteko baten heriotzaren aurrean, Eusko Jaurlaritzari eta bere Ertzaintzari dagokio epaile batek ebazten duena aplikatzea eta edozein diskriminazio egoera ahalik eta gehien murriztea.

Atzo Aitor bere aitaren hileta elizkizunetara ekarri ez eta, kotxe barnean gatibu, bost orduz izan zuten loturik herriko bazter batean. Eusko Jaurlaritzak eta bere Ertzaintzak ez zituzten Aitorren eskubideak bermatzeko behar ziren neurriak behar bezala hartu eta, ondorioz, Aitor bost minutuz bakarrik egon zen bere senitartekoekin.

Madrilek euskal preso politikoei eta orokorrean euskal jendarteari inposatzen dien sakabanaketa politikoa ankerra da oso; politika diskriminatzaile horren aurrean, Aitorren kasuan bederen, Eusko Jaurlaritzak, baimena kudeatzeko erakutsi duen errespetu eskasagatik, politika diskriminatzaile horren ondorio lazgarrienak agerian utzi ditu beste behin ere, familiarekin bost minutuz bakarrik egoteko aukera emanda ez baitu bermatu ez Aitorrek bere familiarekin ez familiak Aitorrekin egoteko duten eskubidea.

Gure herria normalizazio politiko baterantz abiatu nahi dugu, baina atzokoa bezalako jarrerek eta neurriek, gure ustez, traba asko jartzen dituzte bidean. Aitor bi aldiz izan da sakabanaketarekin erasoa: lehenengoan Madrilek inposatzen duen sakabanaketarekin, bigarrengoan EAJk eta Eusko Jaurlaritzak sakabanaketarekin amaitzeko ezer gutxi egiten dutelako.

Gure maitasunik sentikorrena Aitorrentzat zein bere senide guztientzat.

Search