Hego Euskal Herriko lau probintziek zaintzaren alde egingo duten greba orokor hau gure lurraldeko gutxiengoen lan eta gizarte eskubideen aldeko borroka bezain beharrezkoa da. Emakume ijitoek, beltzek, arrazializatuek, transgeneroek eta beste identitate batzuetakoek greba feminista honen protestak zehaztu dituzten ildoak erabakitzeko prozesuan haien ahotsak entzun ez izana salatzen dute. Horregatik erabaki dute ez laguntzea. Ez dute ulertzen, berriz ere, beren eskubideak erreklamatzea, haien alde hitz egitea eta beste batzuek argi izatea zer behar duten, kontsultatu ere egin gabe. Horregatik, ez parte hartzea erabaki dute. Ez dute parte hartzen aipatutako arrazoiengatik, eta baita horietako askok ados egon arren ezingo luketelako ere. Ezingo lukete, erabateko prekarietatean bizi direlako. Ez dute inolako eskubide juridiko-laboralik. Grebarako eskubidea, egia esan, gutako batzuentzat baino ez da, «legezkotasunean» bizi garenontzat, grebarako eskubidea erabiltzeagatik lanera joaten ez badira lanik gabe geratuko ez direnak. Gure herrialdeko emakume langile gehienak emakume migratuak dira eta, gehienak, zainketen sektoreari eusten diote. Agian greba hori nabarmenagoa izango litzateke emakume horiek, gizarte honen oinarrizkoena sostengatzen dutenek, grebarako eskubidea ere baliatu ahal izango balute.

Era berean, garrantzitsua da emakume horiek, «besteek», intersekzionalki dituzten eskubideen gabezia aldarrikatzea. Oinarrizkoena legeztatzea da, atzerritarrei buruzko legea berrikustea. Paperik gabe ez dago eskubiderik, grebarena bezain oinarrizkoa eta beharrezkoa den eskubiderik. Paperik gabe ikusezintasuna, abusuak, prekarietatea daude, ez dago pentsiorik, ez dago langabeziarik, tratu txarrak daude. Azken batean, ez dago ezer. Horregatik, joaten garenok, grebara jo dezakegunok, oso kontuan hartu behar dugu aldarrikapen hori. Horrela bakarrik emango diegu ahotsa egon ezin direnei, oihu egin ezin dutenei, eta are gutxiago itotzen dituena erreklamatu ezin dutenei. Hala, kontuan hartu behar da emakume ijitoak zerk kezkatzen dituen, jasaten dituzten askotariko diskriminazioak eta gure gizartean emakume transek eta beste genero-identitate batzuek egunero aurkitzen dituzten oztopoak.

Gora borroka feminista!

Gora borroka ere gizon horiengatik, inork esan gabe, badakite zer egin behar den eta non egon behar den. Berdintasunaren aldeko borroka zentzu kritiko positiboarekin egunero ulertzen eta besarkatzen duten gizon horiengatik, greba besarkatuko baitute guk ere bultza dezagun, zaintzaz arduratuz. Guztion ardura diren zaintza horiek. Zaintza horiek doakoak, unibertsalak, komunitarioak, berdintasunezkoak eta kalitatezkoak izan behar dute gaur egun eta beti.

Gora borroka! Baztertuak sentitzen diren emakume guztiengatik, eta beren anonimotasunean gizarte honi indar osoz ekarpenak egiten dizkiotenengatik, gehien axola zaiguna zainduz, paperik gabe, eskubiderik gabe eta erabateko ikusezintasunean. Borroka hau zuengatik ere bada, nahiz eta ezin egon.