Aurrekontuak ikusita, aurreko aurrekontuen logika errepikatzen dutela ikusita, ematen du ez dagoela emergentzi egoerarik, ez dagoela pobrezia neutralizatzeko erabaki politikorik hartu beharrik. Aurrekontuak ikusita edo dena konponduta edo dena konpontzear dago, baina ez dago arazorik.

Eusko jaurlaritzaren ahotan arazo bakarra da ez dugula egoera berria ikusi nahi. Betikolez, badirudi nahiago dugula pankarta baten atzean zarata egiten egon. Pankarta baten atzean ez dugulako erantzukizunik bereganatu behar. Are gehiago, normaltasun hori irudikatzeko markoak eratzen direnean, Elkarrizketa Sozialerako mahaia adibidez, kanpoan geratzen gara erosoago gaudelako. Eskerrak CCOO eta UGTri, eskerrak PNVri, eta bereziki eskerrak Confebaski herriari egiten dion ekarpenagatik.

Baina hau bukatu da? Noiz bukatu da? Non bukatu da? Negurin beharbada, baina gure herrian lanpostuen suntsiketa aurrera doa, eta lana dutenen artean lanpostua galtzeko beldurrak agintzen du. Gure herria lanpostu bila ditugun seme alabek osatzen dute ere, beraz guzti hau ez da normala.

Beraz, guk, langileok, eta lanpostu bila gaudenok ez dugu argazki horren inongo argi izpirik ikusten. Gure inguruan enpresa handi eta txikiak ixten jarraitzen dute. Gobernuak herria industriala izan behar dela badio ere betiko industria ixten jarraitzen du eta industriaren pisua ekonomian, azken 30 urtetan bezala, behera doa. Batzuetan deslokalizazioengatik, beste batzuetan energia kostuengatik edota finantziazioa lortzen ez dutelako, enpresak ixten jarraitzen dute. Denon aurrean. Baita Urkullu, aburto eta Tapia aurrean ere.

Teknologian, inbertsioan oinarritutako industria behar dugula esan bai, baina ez da inbertsioan eta balio erantsiari begirako inpultso politikorik ikusten. Dibidendoaren logikak agintzen du. Kapital handiak agintzen du. Gutxi batzuen epe motzeko irabazien espektatibek agintzen dute. Ez da enplegua sortuko enplegua suntsitzeko ate guztiak irekita dauden bitartean.

Gaur egun Euskal Erkidegoaren eta estatuan egiten den apustu ekonomikoa berdina da. Bietan lan kostuen merketze prozesu iraunkor batean oinarritutako eskaintza ekonomikoa egiten da. Bietan euskal langileriari bizkarra ematen dion apustua egiten da. Lan kostuak agintzen du.

Abenduaren 20an hainbat langilek urtea agurtuko dugu enplegua eta sare produktiboaren alde mobilizatzen. Bizi proiektu duin baten alde borrokatzen. Gasteizeko kaleetatik LAB, ELA eta ESKk deituta konfliktoan dauden hainbat enpresetako langile enplegua babesten eta sustatzen duen politika industrial erreal baten alde mobilizatuko gara. Asko dugulako esateko, asko dagoelako egiteko.

Candyko langileentzat negoziaketa epea bukatzear dago eta enpresak deslokalizatuko dela jarraitzen du esaten. Gasteizeko ECN Cables bezala, multinazional biek harro adierazten dute gehiago irabazi nahi dutela eta horretarako badoazela. TS Fundicioneseko langile asko langabezian daude baina beraien enpresa berriro ere irekitzeko eta enplegua sortzeko borrokan jarraitzen dute. Laminaciones Arreguikoek epaitegietan irabazitako ebazpen bat dute enpresa behartzen duena espedientea bertan behera uztera eta langileak berrartzera. Hau da langileek bizi duten benetako errealitatea eta horregatik irten nahi dute kalera. Berriro ere diogu asko dago egiteko.

Abenduaren 20an enpresa hauetako langileak gatazkan dauden beste askotakoekin batera mobilizatuko gara Gasteizen, bai multinazional basatiek zein gobernu neoliberalek inposatu nahi diguten enplegu suntsiketa egoerari aurre egiteko. Elkarrekin mobilizatzeko arrazoi bakarra behar dugu: kalerapenik ez eta alternatiban sinistea, alternatiba borrokatzeko hautua egitea.

LAB, ELA eta ESKk osatzen dugu gehiengoa enpresa multzo honen komitee ezberdinetan. Gure sail sindikal ezberdinek bermatzen dute ez zaiola enplegu suntsiketari babesa emango. Gure sail sindikalek bermazten dute borrokan eta alternatiban sinisten duten langile guztientzako borroka eskaintza bat, kalerapenei aurre egiteko bide bat.

Tapia sailburuak esan du Candy biablea dela, ECNk ez duela deslokalizatzeko arrazoirik....orduan zegatik eskatzen zaie gobernutik langileei indemnizazioak adostea? Enplegua eta industria suntsitzen laguntzea? Hau da agintari politikoen kategoria herriak bizi duen egoeraren aurrean, errealitatea estali kapitalak nahi duena egiteko.

Abenduaren 20an alternatiban sinisten duen langile, langabetu, jubilatu, gazte guztiok Gasteizen zita bat daukagu. Enpleguaren alde, benetako politika industrial baten alde, herriaren alde.