Publikoki salatu nahi dugu garbiketako langile asko babesik gabe eta tratu txarrak jasaten ari direla osasun-arrazoiengatik lan-mutualitatera jo behar dutenean.

Merezi duten arreta eta begirunea jasotzetik urrun, askok tratu iraingarria jasotzen dute, askori etengabe zalantzan jartzen zaie beren gaitzen egiazkotasuna, eta arrazoirik gabeko presioa egiten diete beren lanpostura itzultzeko, nahiz eta sendatu gabe egon.

Larriena da, osasun arazoak kolpe, erorketa edo istripu ageriko batetik ez badatoz, mutualitateak zuzenean laneko gaixotasun gisa baztertzen dituela, baita garbiketako lan zorrotzekin argi eta garbi lotuta daudenean ere: giharretako minak, lesio errepikakorrak, bizkarreko arazoak, arnasketakoak edo artikulazioetakoak. Sektore honetan ohikoak diren gaitzak dira, baina sistematikoki baztertuak, langileak Gizarte Segurantzara jotzera behartuz eta lanaren ondorio gisa ikusezin bihurtuz.

Garbiketaren sektorean emakumeak dira nagusi, eta, dagoeneko, baldintza prekarioei, ordutegi zabalei eta soldata baxuei egin behar diete aurre. Horri gehitu behar zaio, orain, lan-jarduerak berak eragindako gaixotasunen aurrean ez dagoela aitorpenik eta begirunerik.

Gaixotzeak edo lesionatzeak ez luke etsitzeko edo babesik gabe uzteko arrazoi bihurtu behar. Mutuek langileen osasuna zaintzeko betebeharra dute, ez arazoak minimizatzeko, ezta enpresen presioa egiteko tresna gisa jarduteko ere.

Jarduteko modua berehala aldatzea exijitzen dugu, laneko gaixotasunen benetako aitortza eta tratu duin eta errespetuzkoa bermatuko duen protokolo argiekin. Osasuna ez da negoziatzen.