"Loreez haratago, atzean dagoena familiak eta ametsak dira. Hori da politena, irudikatzen gaituena, nondik gatozen gogorarazten digutenak», dio Federico Gutierrez Medellingo alkateak.

‘Silleta’k zurezko armazoiak dira, garai batean eskualdeko nekazariek, ‘silletero’ek, kargak bizkarrean eramateko erabiltzen zituztenak. Gaur egun, eguneroko bizitzako eszenak irudikatzen dituzten loreekin egindako sorkuntza artistikoen oinarria dira.

Familiaren herentzia

Carolina Londoñok, desfilean parte hartu duen finalistetako batek, kontatu duenez, urrutitik iritsi ahal izan zen lehiaketaren puntu horretara, familia osoak «maitasuna eta dedikazioa» jarri zizkiolako bere besaulkiari, aitona-amonen «herentzia» daramatelako bihotzean.

«Nire aitarengandik jaso dut tradizio eder hau, harrotasunez eraman nahi dudana mundu osoari erakusteko guk egiten dugun guztia», gaineratu du.

Carlos Alberto Hincapiéren kasua ez da desberdina. Merkataritza-kategoriako finalista izan zen, eta berak ere mendietatik 70 kilo inguruko silleta jaitsi zuen Loreen Azokara. Familiak astebete behar izan zuen egiteko. Bere aitak 35 urte daramatza tradizioarekin eta berak 17 urte bete ditu desfilearen azken edizioan.

«Harrotasuna da, sentimendua; bizirik sentitzea da, Medellini eta gure hirira bisitan etortzen diren bisitariei poza ematea» adierazi du. Bere esanetan, tradizioak gero eta indar handiagoa du», egunero jarduera horri eusteko lan egiten dutelako.

Bestalde, María Elena Correa, jatorriz Pereirakoa, Risaralda departamenduko hiriburukoa, azken 20 urteetan joan da Loreen Azokara, inoiz hutsik egin gabe. Bere ustez, desfileak «nekazarien balioa goraipatzen du».

«Landatzen duen nekazaririk ez badago, zer jango dugu?», galdetzen du Correak, lan hori egiten dutenek loreak ez ezik, kontsumo nazionalerako elikagaiak ere ekoizten dituztela gogorarazi ondoren.