Hizkuntzak, besteekin komunikatzeko aukera emateaz gain, pentsamenduak, identitatea, ezagutza eta mundua ikusi eta ulertzeko modua irakasteko tresna ere badira. Hizkuntza bat baino gehiago menderatzeak aberastu egiten gaitu, beste kultura batzuetara sartzeko atea da eta, gainera, Universitat Oberta de Catalunyako (UOC) eta Universitat Pompeu Fabrako (UPF) zientzialariek gidatutako ikertzaile talde batek aurkitu duenaren arabera, horiek aktiboki erabiltzeak onura neurologikoak ekartzen dizkigu eta zahartzearekin lotutako narriadura kognitibotik babesten gaitu.

“Neuropsychologia” aldizkarian argitaratzen duten lan batean, ikertzaileek ondorioztatu dute bi hizkuntza hitz egiteak –eta bizitza osoan hitz egin izanak– erreserba kognitiboan laguntzen duela eta atzeratu egiten duela kognizioaren eta dementziaren okertzearekin lotutako sintomak agertzea.

Aurretik egindako lanen arabera, bizitza osoan zehar bi hizkuntza edo gehiago erabiltzea funtsezko faktorea izan zitekeen erreserba kognitiboa areagotzeko eta dementziaren hasiera atzeratzeko; baita oroimenaren eta funtzio exekutiboen mesederako ere.

Garunaren entrenamendua

Horrela, eta beste lan batzuetan ez bezala, ikertzaileek maila desberdinak definitu eta aztertu dituzte: hizkuntza bakarra hitz egiten duten baina pasiboki beste baten eraginpean dauden pertsonetatik hasi, eta bietan gaitasun bikaina duten eta egunerokotasunean berdin erabiltzen dituzten pertsonetaraino. Horretarako Bartzelona inguruko jendea aztertu dute, bertan elebitasun maila handia baitago.
Ikertzaileek ondorioztatu dutenez, bi hizkuntza hitz egitea eta sarritan batetik bestera aldatzea bizitza osoan egiten dugun garunaren entrenamendua da. Izan ere, kontrol exekutiboaren garun-sistema bi hizkuntzen kontrol-sistemarekin lotua dago: hiztunak bi hizkuntzak txandakatu behar ditu, burmuina batean eta bestean zentrarazi behar du, hitz egitean hizkuntza bat bestean ez sartzeko.