Berriz ere,

urtero legez,

egun lazgarri hartako odola gatzatzen ari

zainetan.

Orduko bizi-hazi barreiatuak,

lurrean orbaindu ezinik,

jarraitzen du zauri

guregan.

Ezin gogoak ahanzturari tokirik utzi,

ekklesia –ezen ez eliza– hari isurarazi zitzaion odolaren garbituak

ez baitu ezer arazten.

Eta ez du ezer ahantzarazten,

gordinki eta elkarren aurkako direla oroituz

gordetzen baititu bihotzak ordukoaren argazkiak:

Guk zinetan maitatzen ditugun

bost lagun langile erailena.

Ohorez inguraturik, inpunitate osoz bizitzen

segitzen duten eraileena.