Fito Rodriguez
Fito Rodriguez
Idazlea

Agur Bilbo

Pandemiak agerian utzi ditu demokrazia aurreratuen komeriak, eta haien kapitalek oso prezio altua ordainduko dute. Egia da herrialde demokratikoek denbora behar izaten dutela desastre handiei modu antolatu eta eraginkorrean erantzuteko.

Aurrera jotzea gizarte askeen espezialitatea da, nahiz eta historiak ere literaturak erorketak bernizatuak izan. Espiritu indibidualistak ezpataren eta hormaren artean egon behar du guztien ongiaz pentsatzen hasteko baina, pertsona askeen talde batek laguntzeko modua aurkitzen duenean, oro har, talde menderaezin bihurtu ohi da. Oraingo honetan, berriz, pandemiak bizi-sistemaren bihotza jo duela uste dut Mendebaldeak lidergoa galdu ez zezan balio behar zuen betiko hiri handien erreferentzialtasuna galduz.

Hiri-bizitzaren indar liluragarria zen herrialde demokratikoek autoritarismoaren sorrerari aurre egiteko eta indarra hartzen ari ziren herrialdeen indar demografikoa beren interesen alde zuzentzeko zuten aukerarik onena.

Pandemiak kendu egin du demokrazia zaharrek historiatik jasotako azken abantaila garrantzitsua: ohiko hiri biziak, hiri bizitza, galdu egin da betiko.

Historiak esaten digu aurrera egiten duten hiriak aldaketetara hobekien egokitzen direnak direla, beren garaiko arazoak, teknologiak eta ideien eraginkorrak garatzen dituztenak. Hiriko bizitza distiratsuak begiak engaina ditzake beti berandu iristen delako, izarren argia bezala.

Pandemiak hiriko bizitzaren protagonismoa bazter guztietan atzerako du, gizakia txiki eta ahul sentitzen den une garrantzitsuetan bezala. Beste hirigintza berri bate atarian gaude.

Agur Bilbo, Bartzelona, Paris, Berlin, Roma... dagoeneko hiri galduak besterik ez dira, gure orain arteko bizimodua bezala, bestalde.

Bilatu