«Sarawja musika eta dantza baino askoz gehiago da; bizitza, lurra eta ugaritasuna ospatzen dituen praktika kolektiboa da, kantuaren, musikaren eta topaketa komunitarioaren bidez, elkarrekikotasun zein elkartasun balioak eta naturarekiko lotura sakona adierazten dituena», esan du Peruk Unescon duen ordezkari Ramiro Silvak.

Inskripzioak, gainera, «tradizioa denboran zehar gorde eta transmititu duen komunitatearen erresilientzia ere aitortzen du», gaineratu du.

Erabakia erakundearen hogeigarren edizioan hartu zen, New Delhin, non azpimarratu zen Sarawja –Sarawjatana izenez ere ezaguna– «bere eskualdeko gizarte- eta kultura-nortasunaren tresnarik garrantzitsuena» dela, «ohiturei, jatorrizko hizkuntzari, lurraldeari eta historiari lotutako identitatea indartzen duelako urtero» Cuchumbaya, Carumas eta San Cristobal barrutietan.

Hiru barrutiko biztanleak

Sarawja ikuskizuna urtero eskaintzen dute Peruko hegoaldeko Moquegua departamenduan dauden hiru barruti horietako biztanleek.

Inguru horietako biztanleak –2017ko Errolda Nazionalaren arabera 5.000 pertsona inguru– aimarak sentitzen dira eta nekazaritzan aritzen dira gehienbat.

‘Gurpilak’ bezala ezagutzen diren dantza taldeek eskaintzen dute ikuskizuna, bikote ezkonduek eta haien lagunek edo senideek osatutakoek.

Urtero, festetan, gurpilak herriz herri ibiltzen dira, Sarawja ikuskizuna eskainiz. Anfitrioiek nekazaritza-produktuekin eta bertako platerekin hartzen dituzte bisitariak, bizitzaren eta nekazaritzaren zikloak ohoratzen dituen ospakizun batean.