Ggrafitien tunel honetako obrak iragankorrak dira, etengabe aldatzen doazelako. Jabe ezagunik gabeko mihise handi bat bezalakoa da, bere artea islatu nahi duenarentzat beti eskuragarri dagoena. 2008an du abiapuntua ekimen koloretsuak, Banksyk aspaldi kotxetegi gisa erabilitako tunel ilun eta hezea aukeratu zuenean Cans jaialdiko agertoki gisa. Helburua zen 300 metro luzeko tunel abandonatua «biziaraztea».

Horretarako, mundu osoko 39 artista gonbidatu zituen tunelaren paretetan beren arrastoa uztera grafiti, horma irudi eta mota guztietako adierazpen artistikoen bidez. Baldintza bakarra zen: beste artisten lanak ez estaltzea.

Deialdiari erantzunez, asko izan ziren Waterloo geltokiaren lur azpiko mundura jaitsi ziren gonbidatuak. Harrezkero, arte galeria erakargarri bihurtu zen mundu osoko kaleko artistentzat.

Leake Street Archeko paretetako artea iheskorra izateak badu eraginik bisitarien artean, gaur ikusten duena agian ez duelako bihar aurkituko. Hau da, obra berri batek beste bat desagerrarazten du, eta, beraz, bisita bakoitza aurrekoaren desberdina izaten da beti.

Nolanahi ere, tunel luzea ez da kaleko arte galeria hutsa, ekitaldi ugaritako agertoki bilakatu baita: erakusketak, kontzertuak, jaialdiak, errezitalak, antzerkia... Horregatik, askorentzat Londresko kultura alternatiboaren topagune bihurtu da. Eta, horren ondorioz, bisitarien kopurua aprobetxatuz, inguruan ugaritu egin dira aisialdirako guneak.

Dena dela, hasieratik ezagutzen dutenen arabera, tunela jadanik ez da hastapenetakoa, urteak aurrera egin ahala, ekimenaren filosofia ere, margolanak bezala, aldatzen joan delako.