‘The Worst Person in the World’ lanaren arrakastaren ondoren, Joachim Trier zinegile norvegiarra ‘Sentimental Value’ lanarekin itzuli da, familia harremanen konplexutasunetan eta arteak adiskidetzeko duen boterean sakontzen duen lana.

Trierrek metanarrazioaren bidetik eramaten gaitu hasietarik: protagonista nagusia Nora (Renate Reinsve) da; ama hil ondoren, Gustav (Stellan Skarsgård) aitarekin -gainbeheran dagoen zinema zuzendari bat- duen harremanari aurre egin behar dion aktorea. Gustavek bere ibilbidea berreraiki nahi du eta Norarekin duen harremana konpondu, horretarako bere hurrengo proiektu zinematografikoan protagonistaren rola eskaintzen dio. Norak eskaintza baztertu ondoren, Gustavek, Rachel (Elle Fanning), Hollywoodeko izar gaztearengana jo behar du. Horrek tentsio handia sortzen du familian.

Renate Reinsve-k antzezpen lan neurritsua eta sakona eskaintzen du, bere pertsonaiaren barne borroka modu fin eta sinesgarrian harrapatuz eta aitarekiko maitasunaren eta independentzia beharraren arteko tentsio etengabea islatuz. Stellan Skarsgård-ek, Gustav-en azalean, harrokeria eta zaurgarritasuna modu naturalean nahasten ditu, artearen bidez erredentzioa bilatzen duen gizon konplexu eta ukigarria irudikatuz. Elle Fanning-en agerpena aldiz, nahiz eta laburra izan, narrazioari freskotasun eta dinamismo berezia ematen dio, elkarrizketa eta tentsioetan bizitasuna hartuz eta istorioaren dinamika hobetuz.

Kontakizuna, batez ere, familiaren etxean garatzen da, non horma eta gela bakoitzak oroitzapen zaharrak eta zauri emozional ez-osasuntsuak gordetzen dituen, sinbolo bizidun gisa. Etxea, bere presentzian eta isiltasunean, protagonisten emozioak eta barne-gatazkak islatzen dituen beste pertsonaia bihurtzen da, eta istorioaren korapiloak eta tentsioak modu bisual eta sentikorrean nabarmentzen laguntzen du.

Filmaren tonua neurritsua eta oso sotila da; elkarrizketak zainduak eta zehatz-mehatz landuak daude, eta pertsonaien zauriak eta minak ez dira hitzetan agertzen, isiltasunetan baizik. Eszenaratzea milimetroraino zaindua dago, argi, kolore eta espazioaren erabilerarekin; narratiba emozionala modu fin eta sentikorrean indartua dago.