Arantzazutik mundura, euskaltzaleon garaia da
Errotonda, bidegurutzea, moteltzea, etena, minbizia... Azken urteetan hitz sorta hori guztia erabili da euskalgintza askotariko eta zabaletik ezinegon baten berri emateko: euskararen etorkizunak sorturiko kezka adierazteko. Izan ere, datuek, ikerketek eta aurreikuspenek normalizazio eta biziberritze prozesuan atzera egiteko arriskua handia dela agerrarazi dute; beste era batera esanda, duela mendi erdi pasa hasitako Pizkunde zikloa agortu delako zantzuak gero eta nabariagoak dira.
Hori guztia aintzat harturik euskara eta euskal hiztun komunitatea larrialdi linguistikoan gaudela adierazi genuen Euskalgintzaren Kontseilua osatzen dugun eragileok orain urtebete. Aurretik katalanek eta galiziarrek egindako adierazpenarekin bat egin genuen horrela, eta, aldi berean, geure egin genuen mundu aldrebestu honetan ugaritu zaizkigun krisi sistemikoak izendatzeko terminologia. Hizkuntza larrialdia krisi sistemiko horien parte baita, globalizazioaren muturreko aldaera honek eta bizitzaren digitalizazioak eremu guztietan egiten baitu indartsua indartsuago eta zaurgarria zaurgarriago; hizkuntzen auzian, hizkuntza nagusiak nagusiago eta euskara bezala minorizatuak direnak oraindik eta ahulago.
Hala ere, azpimarratu genuen larrialdian gaudela adieraztea ez zela lantua jo eta etsitzeko dei bat; aitzitik, euskarari Pizkunde berri bat emateko lehen argi izpia ekartzea dela. Itxaropenaren txinparta piztekoa.
Euskaldunok, euskaltzaleok, asko dakigu hortaz. Euskaltzaletasuna, muinean, itxaropena baita. Itxaropenak baino ez dezake azaldu XIX. mendetik XX.erako mundu aldaketa hartan Lore Jokoak, Euskaltzaindia edota Eusko Ikaskuntza sortu zuten euskaltzale haien denen ekina. Zaldubirena, Larrekorena, Orixe, Lizardi, Lauaxetarena, eta, nola ez, emakume izateak zailtasunak erantsi zizkien Errose Bustintza, Tene Mujika edota Elbira Zipitriarena. Eta horiekin batera, eguneroko bizimodu txiki baina funtsezkoan milaka erabaki, ekintza eta keinuren bidez zigor eta gutxiespenei aurre eginez euskarari mundu bat ematen segitu zutenena.
Itxaropenik gabe ezin baita ulertu lehen Pizkunde hura eten zuen olatu totalitario ilunari aurre eginez –Hegoaldean frankismoaren forman hainbeste iraun zuena– euskarari bigarren Pizkunde bat eman dion euskaltzaleen jarduna. Hain zuzen ere, adierazpen hau ez genuen ausaz plazaratu Arantzazun, euskara mundu garaikidera lotu zuen Pizkunde horren aterpe nagusi izan delako baizik; mundua euskaraz pentsatzeko, egiteko, gozatzeko, bizitzeko ekimenen (h)abialeku behinena: “Jakin”-en emaria, euskara batua, euskarazko irakaskuntza, helduen euskalduntze-alfabetatzea, literatura, euskal kantagintza berria, arte eszenikoetako eta plastikoen proposamen abangoardista eta aldi berean herriari lotuak... Horiek guztiek dute, gutxienez, ernamuin bat Arantzazun. Euskaltzaletasunaren barreiatzaile izan da leku hau, itxaropenaren hedatzaile. Gero, milaka euskaltzaleren eguneroko erabaki, ekintza eta keinuen bidez Pizkunde bihurtutako esperantzarena.
Itxaropenerako dei hori egin dugu berriro Arantzazutik, Pizkunde horren parte izandako hainbat euskaltzale lagun hartuta. Euskaltzaletasunaren itxaropena zabaltzeko deia, euskaltzaleon garaia dela adieraztekoa.
Baina itxaropena ez da zain egotea. Itxaropena euskararen Pizkundeak eragin zituzten euskaltzale horiek denek erakutsi diguten bezala egitea da. Beraz, ekiteko garaia da. Azken hamarkadetan egindako bideari zintzo begiratu eta ondo zein gaizki egindakoetatik ikasi eta bide berriak abiatzekoa. Egungo erronkei kementsu heltzekoa.
Eta, jakina, euskaltzaletasuna itxaropena ez ezik, mundua ikusteko modu bat da: hizkuntza supremazismoaren kontrako jarrera bat, hizkuntza berdintasunaren aldekoa –eta, horrenbestez, herri, kultura, hiztun komunitate eta hiztunen berdintasunarekin engaiatua–. Beste era batera esanda, euskaltzale izatea euskararen normalizazio eta biziberritzearen alde egotea ez ezik, gainerako hizkuntza minorizatu guztien alde egitea ere bada. Azken batean, justiziarekin, berdintasunarekin eta askatasunarekin sakonki lotzen den ikuspegi bat, errotik demokratizazioarekin uztartzen dena. Mundua hain aldrebes dabilen garaiotan oinarrizko jarrera politiko bat. Arestian aipatu dugu mundua hizkuntza minorizatuen kontra datorrela, baina guk euskara eta gainerako hizkuntza zein kultura minorizatuak ditugu munduaren alde.
Halaber, asko dira euskaltzale izateko moduak. Esaterako, asko dira eurak euskararen jabe ez izan arren beren ondorengoei euskara emanez eta beste hainbat erabakiren bidez euskararen normalizazio eta biziberritzearen bultzatzaile izatea erabaki duten euskaltzaleak.
Euskararen etorkizuna jokoan dago, eta berriro ere euskaltzaletasuna lehen lerrora ekarri eta euskarari Pizkunde berri bat emateko unea da. Eguneroko milaka erabaki, ekintza eta keinuren bidez, baina ahaztu gabe herritar bakarkakoen jardun horren gainetik euskararen normalizazio eta biziberritzeak ezinbesteko dituela erabaki politikoak: ofizialtasuna behar duela euskarak Iparraldean eta Nafarroa osoan, eta hesia jarri behar zaiola Araba, Bizkai eta Gipuzkoan oldarraldi judizialaren bidez gertatzen ari den desofizializazio prozesuari. Are, jauzi bat eman behar dela euskararen aldeko politika publikoetan egungo erronkei aurre egiteko. Hizkuntza politika anbiziotsu eta sendoak behar ditugu, eta kultura denez euskarak zentzua hartzen duen salda amniotikoa euskarazko kulturaren aldeko politika ausart, sendo eta urrats luzekoak dira horren oinarria.
Guztion esku dago horretan eragitea. Abenduaren 27an Bilboko Bilbao Arenan bilduz, elkarrekin arnasa hartuz, isiotu dezagun Pizkundearen lehen txinparta. Euskara euskaltzaleen ekimenak ekarri du gaurdaino. Euskaltzaleen eskutik etorri dira Pizkunde zikloak. Egin dugu iraganean eta berriro egitera goaz.
Euskaltzaleon garaia da!
* Sinatzaileak:
0. Euskalgintzaren Kontseiluko bazkideak
1. Kontxita Beitia, andereñoen mugimenduko aitzindaria
2. Paulo Agirrebaltzategi, Jakin aldizkariaren sortzaile taldekoa
3. Sagrario Aleman, euskaltzaina, euskalduntze-alfabetatzeko erreferentea
4. Mari Karmen Garmendia, hizkuntzalaria eta Jaurlaritzako sailburu ohia
5. Xabier Amuriza, bertsolaria eta idazlea
6. Joxe Angel Irigarai, idazlea
7. Arantxa Urretabizkaia, idazlea
8. Anjel Lertxundi, idazlea
9. Joxe Mari Sors, Elkar-en sortzaile taldekoa
10. Miren Azkarate, euskaltzaina eta Eusko Jaurlaritzako sailburu ohia
11. Anjeles Iztueta, matematikaria eta Eusko Jaurlaritzako sailburu ohia
12. Edurne Brouard, helduen euskalduntze-alfabetatzeko erreferentea
13. Mertxe Mujika, helduen euskalduntze-alfabetatzeko erreferentea
14. Nerea Mujika, Gerediaga Elkarteko lehendakari ohia
15. Joseba Sarrionandia, idazlea
16. Aingeru Epaltza, idazlea
17. Piter Ansorena, musikaria
18. Martxelo Otamendi, Egunkaria eta Berriako zuzendari ohia
19. Malores Etxeberria, euskara teknikaria
20. Pello Zubiria, Argia-ko zuzendari ohia
21. Kike Amonarriz, soziolinguista eta telebista dibulgatzailea
22. Jakes Bortairu, euskaltzale eragilea
23. Andres Alberdi, euskaltzaina
24. Lorea Agirre, Jakin-eko zuzendaria
25. Amagoia Mujika, Berria-ko zuzendaria
26. Juan Kruz Lakasta, kazetaria
27. Xabier Euzkitze, kazetaria
28. Paul Bilbao, Kontseiluko idazkari nagusi ohia
29. Karmele Jaio, idazlea
30. Castillo Suarez, idazlea eta euskaltzaina
31. Eider Rodriguez, idazlea
32. Uxue Alberdi, idazlea
33. Fermin Muguruza, musikaria
34. Danele Sarriugarte, idazlea
35. Eñaut Elorrieta, musikaria
36. Ximun Fuchs, antzerkigilea
37. Manex Fuchs, antzerkigilea
38. Laura Penagos, antzerkigilea
39. Oier Zuñiga, antzerkigilea
40. Lander Arberlaitz, kazetaria
41. Garazi Arrula, idazlea eta editorea
42. Irati Majuelo, unibertsitate irakaslea
43. Julio Soto, bertsolaria
44. Leire Ubani, euskalgintzako eragilea eta irakaslea
45. Uxue Rey, kazetaria
46. Oihan Indart, dantzaria
47. Maddi Kintana, eduki sortzailea
48. Galder Perez, antzerkigilea
49. Ane Zabala, antzerkigilea
50. Imanol Agirre, kultur eragilea
51. Aiora Zulaika ‘Pirritx’, pailazoa
52. Joxe Mari Agirretxe ‘Porrotx’, pailazoa
53. Mertxe Rodriguez ‘Marimotots’, pailazoa
54. Iñaki Iurrebaso, soziolinguista
55. Imanol Larrea, soziolinguista
56. Belen Uranga, soziolinguista
57. Asier Basurto, soziolinguista
58. Antton Mari Aldekoa-Otalora, Gerediaga elkarteko lehendakari ohia
59. Amagoia Gurrutxaga, kazetaria
60. Gotzon Barandiaran, idazlea eta kulturgilea
61. Irene Arrarats, euskaltzaina
62. Aner Peritz, bertsolaria
63. Joanes Ilarregi, bertsolaria
64. Ane Zubeldia, idazlea
65. Eider Adeletxe, idazlea
66. Ane Labaka, bertsolaria
67. Sustrai Colina, bertsolaria
68. Edurne Azkarate, aktorea
69. Ramon Agirre, aktorea
70. Itziar Ituño, aktorea
71. Olaia Aguayo, aktorea
72. Ibai Atutxa, hizkuntzalaria eta pentsalaria
73. Iratxe Retolaza, ikerlaria eta kultur eragilea
74. Lutxo Egia, idazlea
75. Mikel Martinez, antzerkigilea
76. Patxo Telleria, antzerkigilea
77. Jokin Oregi, antzerkigilea
78. Joseba Tapia, musikaria
79. Miren Narbaiza, musikaria
80. Pello Reparaz, musikaria
81. Amets Aranguren, musikaria
82. Julen Goldarazena ‘Flako Fonki’, musikaria
83. Gontzal Mendibil, musikaria
84. Maia Iribarne, musikaria
85. Beñat Goitia ‘Benizze’, musikaria
86. Aurelia Arkotxa, idazlea eta euskaltzaina
87. Battittu Coyos, euskaltzaina
88. Maddi Zubeldia, kantari, idazle eta antzerkigilea
89. Arantxa Hirigoien, hizkuntzalaria eta antzerkigilea
90. Iñaki Etxeleku, idazlea, kultur eragilea
91. Menane Oxandabaratz, Herria aldizkariko zuzendari ohia
92. Céline Mounole-Hiriart-Urruti, hizkuntzalaria
93. Jean-Louis Laka, bertsolaria eta idazlea
94. Paxkal Indo, musikaria, Seaskako lehendakari ohia
95. Bea Salaberri, idazlea
96. Mattin Irigoien, idazlea eta antzerkigilea
97. Antton Luku, idazlea eta antzerkigilea
98. Hedoi Etxarte, idazlea
99. Eneko Bidegain, idazlea eta irakaslea
100. Katixa Dolharé, Euskal Kultur Erakundeko lehendakaria