NAIZ

Ba ofizialistak porrota onartu du Senegalgo hauteskundeetan eta Faye oposizioko kidea zoriondu

Amadou Ba lehen ministro ohi eta hautagai ofizialistak Bassirou Diomaye Faye oposizioko hautagaiaren aurkako porrota onartu du Senegalen.

Diomaye Faye oposizioaren hautagaiaren jarraitzaileak, kalean.
Diomaye Faye oposizioaren hautagaiaren jarraitzaileak, kalean. (Marco LONGARI | AFP)

Amadou Ba Senegalgo lehen ministroak eta kargua utziko duen Macky Sall presidenteak Bassirou Diomaye Faye oposizio liderraren garaipena onartu dute astelehen honetan, azken hau lehen itzulian nagusitasunez gailendu ostean.

Behin-behineko emaitzen «joera» ontzat eman du Bak, eta, «konfirmazio ofizialaren zain», Faye zoriondu du, «lortutako garaipenagatik». «Ahalguztidunari eskatzen diot beharrezko energia eta indarra eman diezazkiola goi kargu hau bere gain hartu eta gure herrialdeko buru izateko», gaineratu du lehen ministroak, eta «arrakasta handia» nahi du «senegaldar herriaren ongizaterako».

Sallek «garailea», Faye, zoriondu du, «joerek irabazletzat jotzen baitute», sare sozialetan zabaldutako mezu batean, eta prozesu osoaren «garapen ona» nabarmendu du, gorabehera larririk gabe egin baitira hauteskundeak. «Senegalgo demokraziaren garaipena da», ospatu du.

Argitaratu diren aurretiazko datuek Fayeri, Lanaren, Etikaren eta Anaitasunaren aldeko Senegalgo Afrikar Abertzaleen (PASTEF) buru Osumane Sonkoren babesa duenari, botoen %57 ematen diote, Bak bildutako %31ren aurrean. Oposizioko beste hautagai batzuek, Khalifa Sallya Dakarreko alkate ohiak kasu, irabazlea zoriondu dute.

Hauteskundeak krisi politiko larri baten erdian gertatu ziren, oposizioaren aurkako errepresioaren eta Sallek otsailean bozketa atzeratzearen ondorioz. Horren ondorioz, Konstituzionalak abenduko proposamena baliogabetu zuen data alternatibo gisa, eta agintaldia amaitu aurretik, apirilaren hasieran, egitea behartu zuen.

Hauteskundeak atzeratzeko erabakiak are gehiago areagotu zituen herrialdeko tentsioak; izan ere, duela gutxi arte mendebaldeko Afrikako demokraziarik egonkorrenetako bat izan da, azken hamarkadetan hainbat estatu-kolpe militarrek eta baita gerra zibilek ere markatu duten eskualdea.