Greenpeacek ohartarazi duenez, 2050erako itsasoaren maila 26 zentimetro igotzea espero da, batez beste. «Horrek esan nahi du itsasoak 26 metro harea jango dituela, gutxi gorabehera, eta euskal kostaldearen morfologia dela eta, hondartzak eta estuarioak dira eragin handiena jasaten duten eremuak», nabarmendu du.

«Hedadura kontuan hartuta, kalkulatutako atzerapenak Gaztetape edo Muriolako hondartzak ia erabat desagertzea ekar lezake, edo hedaduraren erdia inguru galtzea Itzurun, Karraspio, Isuntza eta Gorrondatxeren kasuan», nabarmendu du mugimendu ekologistak ‘A Toda Costa’ izeneko txostenaren edizio berria aurkeztu duenak. 

Itsas mailaren igoerak eragindako uholdeei dagokienez, Murueta da inpakturik handiena duen udalerria. Izan ere, Greenpeaceko datuen arabera, azaleraren %26 baino gehiago dago arriskuan. «Hor egongo litzateke Urdaibaiko Guggenheimaren bigarren egoitza, eta horrek zentzugabekeria handiagoa eransten dio proiektu polemiko honi», gaineratu du,

Zentzu honetan, nabarmendu du Urdaibaiko Biosferaren Erreserban Guggenheim museoaren bigarren egoitza bat eraikitzeko plana mahaigainean dagoen ideia «negatiboena» dela, «ez bakarrik Euskadikoa, baita Espainiako Estatu osokoa ere». «Egoera kritikoa da, eta bigarren Guggenheim museoa bezalako proiektuek kostaldearen osotasunari mespretxua egiten diote, babesteko premiaz jardutea egokitzen zaigunean», adierazi du Lorea Flores Greenpeaceko Euskadiko ordezkariak.

Greenpeacek proposatutako neurriak

Kostaldea babesteko, Greenpeacek zenbait proposamen egin ditu, horien artean biodibertsitatea babestea eta energia-sistema berri bat diseinatzea, «erregai fosilen eta uranioaren ordez energia berriztagarriak erabiltzeko».

Era berean kosataldea «bernaturalizatzea» proposatu du. Izan ere, «natura eta haren prozesuak aliaturik onenak dira itsasertzean itsas mailaren igoeraren, uholdeen eta ekaitzen inpaktuak arintzeko. Naturan oinarritutako irtenbideak, inpaktu negatiboei aurre egiteko prozesu naturalak erabiltzen dituztenak, eraginkorrak dira eta azpiegitura grisen ohiko neurriak baino merkeagoak».

Halaber, «arriskuarekiko esposizioa» murrizteko neurriak hartu behar direla dio, «eta debekatu egin behar da lurrak urbanizagarri gisa kalifikatzea, horien arriskua arindu egin baita egiturazko obra bat eraiki ondoren». 

Turistifikazioari mugak jartzeko proposatu du, komunitatearen parte-hartzearekin. «Premiazkoa da etengabeko hazkundearen diskurtso kuantitatiboa eta kultura alde batera uztea, eta, horren ordez, kualitatiboa, bertako biztanleen beharrak eta ingurumen-mugak bateratuko dituen egitura-erreforma bat lortzea, orekan garatu ahal izateko». 

«Erregulazioan aurrera egin behar da, eta, horretarako, luzamenduak ezarri behar zaizkie etxebizitza turistikoei, legez kanpoko eskaintza desagerrarazi behar da, aireportuetako jarduera murriztu behar da, ibilgailuak uharteetan sartzea mugatu behar da, garraio publikoa indartu behar da eta leku sentikorretako edukiera kontrolatu behar da», gehitu du.