Nagore BELASTEGI
DANBORRADA

UNE ZORAGARRIZ JOSITA EGON ZEN EGUN BATEZ KALEAN BIZI DEN OSPAKIZUNA

EURIA EGINGO OTE ZUEN BELDUR IZAN ZIREN MILAKA UME ETA EUREN GURASOAK, BAINA AZKENEAN EGURALDIA ONDO PORTATU ZEN HAUR DANBORRADAK DESFILATZEN ZUEN BITARTEAN. HELDUEK ZAPARRADAREN BAT EDO BESTE JASAN BEHAR IZAN ZUTEN, BAINA ZER INPORTA DU HORREK BIHOTZAK BERO DAUDENEAN? EGUN BAKARREKO FESTAK UNE BEREZI UGARI UTZI OHI DITU ORDU GUTXITAN. ORAIN BERRIRO HASIKO DA ATZERAKO KONTAKETA.

¿Quién lleva más medallas?

Cada vez que una niña o niño participa en la tamborrada infantil recibe una medalla conmemorativa. En la foto fácilmente podemos distinguir a las más veteranas, aunque los novatos no tardarán en acumular un buen puñado en su pechera. Ayer cerca de 8.000 niños salieron a desfilar por las calles de Donostia, casi 5.000 lo hicieron por las calles del centro y más de 3.000 en los barrios. Justo antes del medio día, la Bella Easo y su séquito saludaron desde el balcón del ayuntamiento a todos sus compañeros para después subirse a la carroza que les pasearía durante un par de horas.Juan Carlos RUIZ | ARGAZKI PRESS

Donostiakoak nahiz kanpokoak, festara!

Danborradetan jotzen ateratzen direnek ondo pasatzen dutela dudarik ez dago. Baina sansebastianak bezalako festa bateko eragile bakarrak ez dira konpainiak, inguruan horietaz gozatzen duten pertsonarik gabe ez dagoelako jairik. Donostiarrak, gipuzkoarrak, euskal herritarrak edo atzerritarrak, denak dira ongi etorriak danbor festara –jakin izan dugu Bartzelonako eta Madrilgo euskal etxeetan danborradak egin dituztela–. Esan ohi den bezala, ondo pasa baina pasatu gabe, nahiz eta bihurriak izateko lizentzia inplizituki daramaten ospakizunek. Eta bestela, begira argazkiko lagunei, bihurri aurpegia ez zaie falta behintzat.Juan Carlos RUIZ | ARGAZKI

Aplausos sentidos y sonrisas

Los conocidos lo describieron como «de buen corazón, generoso y siempre sonriente». Quienes no lo conocemos pudimos constatar la tercera cualidad, pues el nadador paralímpico Richard Oribe derrochó simpatía durante todo el acto de entrega del Tambor de Oro. Dejando de lado los formalismos, el público aplaudió cada vez que le apetecía cortando el protocolo musical. Al fin y al cabo, se trata del primer Tambor de Oro elegido por la ciudadanía, lo cual es un sueño cumplido para Oribe, que deseaba el reconocimiento de sus vecinos por encima de cualquier otro premio.Juan Carlos RUIZ | ARGAZKI PRESS

El papel de los adultos entre los niños

Miles de niñas y niños desfilaron, y otros miles de padres, madres, abuelos y tías no pestañeaban por si se perdían un microsegundo del momento triunfal de sus retoños. Pero todo pasa, el desfile avanza y atrás queda el rastro de semejante fiesta, más aun si a los peques les acompañan animales, como es el caso. Para que las calles queden impecables lo antes posible es necesaria la ayuda de estos adultos, cuyo trabajo es ir detrás de los caballos y los ponis recogiendo lo que los animalitos expulsan después de haber digerido el buen desayuno que seguro les ofrecen cada día.Juan Carlos RUIZ | ARGAZKI PRESS

Danborraden atzetik, jaiaz bustitzen

Atzoko egunean danborrada batekin topo ez egitea ia ezinezkoa zen. Norabait iritsi nahi eta presa izanez gero, agian petraldu ere egingo zen norbait. Baina San Sebastian egunean Donostia zeharkatzean kontuan hartu beharreko zerbait da txoko guztietan dagoela jendea jaiaz gozatzen. Alde Zaharrean kale izkina guztietan zebilen jendea musika bila. Kresalakoak aurkitu genituen Konstituzio plazan, banderaren igoeran eta jaitsieran baino askoz jende gutxiagorekin, baina berdin-berdin dotore, banderak aireratuz. Izan ere, konpainia guztiek dute euren publikoa, eta Kresalaren kasuan ere halaxe izan zen. Juan Carlos RUIZ | ARGAZKI PRESS

Dendak itxita, baina dotore

Ez dakigu zer esan nahi digun erakusleihoko tipoak. Ez dakigu surflaria den edo mantalaren azpian beste ezer daraman jantzita. Baina bere keinuak argi esaten digu, «zoaz festara». Gizajoa, dendatik ezin atera. Urtarrilaren 20a sakratua da donostiarrentzat eta, horregatik saltoki gehienek –ez denek– ateak itxi zituzten atzo. Horrek ez du esan nahi hiriko erakusleihoak triste eta goibel gelditu zirenik, saltokietako arduradunek ondo dakitelako nola apaindu ikusgarriro festari bultzada emateko. Kasu honetan surf denda bateko apaingarriak ikusten ditugu, baina benetan ikustekoak ziren gozotegietako pastel txuri-urdinak, danbor txikien marrazkiekin... apartak! eta onena da itxuraz ederrak bezain gozoak daudela!Juan Carlos RUIZ | ARGAZKI PRESS