Neguan izan zen

oinezaren malutek

lurra zuritzen zutenean

eta elurra hil-ator errukitsu zenean

orduan joan zinen

hain maiteak zenituen hartxoriekin batera

mihiseak hotz gelditu ziren

eta etxe bakartian zure aztarrenak

bazter guztietan, horma esankorretan

irribarre leun haiek

eta bizitza baten argazkiak

neguan izan zen

eta espanturik gabe alde egin zenuen

isil, zuzen, jakitun, jabe,

bizi zaitez, esan zenidan

saia gauza ederrak, maitatu jendea

eta ni... ni itxaroten egonen natzaizu.

Zer naiz orain, esadazu

fereka nazazu

zure leialtasunaren hatz sotilekin

neguan izan zen

zu aldendu zinenean

ni ere urrun nago orain

eta bila nabilkizu goizaldeko ordu isiletan

dirudien guztiaren beste aldetik

neguan izan zen.