Mabel CENIZO
CARITAS GIPUZKOAko boluntarioen arduraduna
KOLABORAZIOA

Boluntariotza ospatu, baloratu eta bultzatzeko eguna

Bere inguruan begiratzen duenean, besteak beste, inguruko injustizia edo sufrimendu errealitateak ikusten dituen gizarte baten adierazpen publikoa da boluntariotza. Errealitate horiek arintzeko, gutxitzeko edo aurre egiteko mobilizatzen den komunitatea da. Premiak dituzten pertsonei laguntzeko, eta haien bizitza hobetzeko antolatzen den indar humanitarioa da. Lehenengo esaldi horietan badira Boluntarioen Nazioarteko Egun honetan gogoratu behar ditugun elementu garrantzitsu batzuk, hots, gizarte batean duten gizarte balioa nabarmentzen dutenak.

Hona gaur egungo eta etorkizuneko boluntariotza osatzen duten alderdi batzuk: boluntariotza bideratzen duten balioak, garatzen duen jarduera, bere ingurumarian eraikitzen duen komunitate zentzua, eta bila dabilen etorkizun eraldatzailea.

Lehenik eta behin, boluntariotza hainbat motibaziotatik jaio daitekeen apustu pertsonala da. «Denbora dut», «bakarrik sentitzen naiz» edo «nire fedeak motibatzen du» adibideetatik hasi eta inguruko errealitateetan parte hartzeko betebehar moraleraino. Dena dela ere, justizia, giza eskubideak, zaintza eta errukia bezalako balio nagusiekin lotuta jaio zen. Hala ere, konfiantza eta itxaropena bezalako emozioak ere ezinbestekoak dira. Mundua hobetzen laguntzeko nork bere indarretan konfiantza izatea, beste pertsona batzuekin lankidetzan aritzeko prest egotea; baita, batzuetan, ezezagunak eta oso desberdinak izanda ere; guztia, gizarte bidezkoagoa bat eraikitzerantz.

Bigarrenik, boluntariotza konpromisoa da loturak egiten diren pertsonak zaintzeko, zein beraien autonomia eta/edo ahalduntzea sustatzeko. Boluntariotza, funtsean, beste pertsona batzuekiko harremana da. Entzutea eta laguntzea da. Bat egite eta elkarrizketa horrek, azkenean, boluntarioa bera eraldatu egiten du, lagun dituen pertsonen eta euren xedeen lagun nekaezina bihurtuz. Ez da inoiz neutrala. Pertsonekin eta haien eskubideekin jarrera hartu behar du beti. Boluntarioak badaki bere ekarpenak ez dituela ordezkatzen Estatuak giza eskubideekin dituen betebeharrak. Bere egitekoa, laguntza, ahalduntzea eta, batzuetan, salaketa soziala da.

Hirugarrenik, boluntariotza hobetzeko konpromisoa da, txikia izanda ere. Pazientzia handiko hazi eraldatzailea da, baina jarrera sozial kritiko zein positiboa duena. Bere jokabidea, berez, aldarrikapena da. Gauzak egin daitezke. Gauza gehiago egin daitezke jendearen bizitza jendearekin batera hobetzeko. Boluntarioen azken helburua tokirik eta ahotsik ez dutenak ezagutzea da, beren kabuz izan dezaten. Boluntario lana ez da soilik gizarte aringarri bat. Gaur egungo gizarte arriskuen prebentzioan, hau da, bakardadeari, etsipenari, bizi-ziurgabetasunari edo beldurrari aurre egiteko orduan, indar izugarria du.

Azkenik, boluntariotza komunitate antolatu bat da, indartsua, beste pertsona batzuekin batera; pertsonalismoak ekiditen ditu, eta indibidualismoarekin zerikusirik ez du. Gizartean eta elkartasunean parte hartzeko ekimena da, eta kontsolamendu, samurtasun, zentzu, itxaropen eta parte-hartze premien aurrean laguntzen du.

Azken batean, boluntariotza gure erosotasun eremutik ateratzen gaituen lasaigarria ez den jarrera hori da. Jokoan dagoena ez da bakarrik besteen zaintza nola ulertzen dugun, baita nola ulertzen den norberaren zaintza ere.