Gaza Hiriko Pazientearen Adiskideen Ongintzako Elkartearen Ospitalean gorputz txikiegiak, begi hondoratuak, sabel puztuak eta beso ñimiñoak dituzten haur «buruhandiak» daude, eta begi-zuloak dituzten amak. Desnutrizioa tratatzen duen zentro pediatriko bakarra da Zerrendaren iparraldean, non gosetea gero eta bizitza gehiago erauzten ari den, gehienbat haurrenak.

«Nire alaba oso gizena zegoen eta ondo zegoen; korrika eta jolasean ibiltzen zen, mugitu egiten zen. Baina orain nire alaba ezin da mugitu, ezin da zutik egon, ezin da ibili», azaldu dio Efe agentziari 29 urteko Nura Hijakik, urte eta zortzi hilabeteko Aisha haurtxoa besoetan duen bitartean.

Esne lata bakar batek, esterako, 200 sekheleko prezioa dauka (50 euro inguru). «Osagarriak (nutrizionalak) banatzen dituen ospitale edo leku batera joaten garen bakoitzean ‘amaitu da, ez dago besterik’ esaten digute», eman du aditzera Hijakik.

Korridoreetan, itoginetara konektatutako haurrak daude. Kontsultetan, erizainek haurtxoen besoak neurtzen dituzte hiru koloretan banatutako metro batekin: berdea, laranja eta gorria; adingabeek jasaten duten arrisku maila neurtzen dute horrela. Zinta metrikoa neskato baten besoan lotzen dutenean, emaitza 11 zentimetro neurtzen du. Haurtxo batenean egiten dutenean, 9. Gorria, bi kasuetan.

INPOSATUTAKO GOSEA

Ospitaleko zuzendariak, Said Salah doktoreak, bi hamarkada baino gehiago daramatza nutrizio arloan lanean, baina sekula ez du ikusi Gazan gertatzen ari denaren antzekorik. «Afrikako hegoaldean goseteak faktore zibilek eragiten dituzte, baina ez gerrek, atxilotzeek, janaria setiatzeak. Hori gizakiak egiten du; ez da naturala», salatu du. «Hau gizakiaren ekintza da; ikaragarria da 2,1 milioi pertsonak janaririk ez jasotzea 22 hilabetean», gehitu du.

Najah Abu Shahadak (19 urte) haurra ospitalera eraman zuenean «azal eta hezur» soilik zen. «Medikuak esan zidan nire semeari bularra emateko, baina ezin dut», esan du etsita.