Elefante arrosa eta urdinak
Egoera hori, jakina, emeek jasan behar zuten. «Peonia eta eguerdi-lilien itxituratik, elefante kume emeek beren anaiei eta lehengusuei begiratzen zieten: grisak ziren denak, jostetan aritzen ziren usain goxoko sabanan, belar berdea jaten zuten, uretan eta lohian ibiltzen ziren iraulka, eta goxo egiten zuten lo arbolen itzalean».
Egoera hori, batzuentzat zoriontsua zen egoera, Paskualina elefante emeak hautsi zuen. Bera, liliak eta peoniak jan arren, ez baitzen arrosa kolorekoa eta gurasoek hesitik libre uztea erabaki zutenean eme guztiek ikusi zuten disfrutatzen, jolasten, uretan eta lohian bueltaka...
Istorioaren amaieran zera digute: «Aspaldiko garai hartatik, elefante taldeko kumeak jostetan ikusten dituenak nekez bereizten du zein den emea eta zein arra», eta egia da garai haiek joan arren oraindik garai haietako kontu asko bizirik daudela, zoritxarrez, gure artean. Arrosa eta leuna album zoragarriak lagunduko al digu urruntzen!